Vandaag is Ingrid onze gids. Ingrid werkt als zelfstandig psychologe in Leuven. Als therapeut vindt ze het belangrijk om mensen dichter bij zichzelf te brengen en het vermogen om hier en nu te leven te versterken. Zelf komt Ingrid het best tot rust in de natuur. “Zonder mijn dagelijkse portie buitenlucht kan ik niet functioneren!”
Voilà, de toon is gezet!
We trekken samen met Ingrid de Holsbeekse natuur in!
In een notendop
- Knooppunten
108-106-602-601-129-128-107-106-108- Optie uitbreiding A: 108-106-602-601-129-130-126-127-128-107-106-108
- Optie uitbreiding B: 108-106-602-601-129-130-126-122-121-120-116-115-124-127-128-107-106-108
- Waar vertrekken?
Knooppunt 108 (Smisstraat, Holsbeek) - Parkeren?
Langs de kant van de weg - GPS coördinaten
N50.924310° E4.771582° - Afstand
5,7 km- Uitbreiding A: 6,8 km
- Uitbreiding B: 11,6 km
- Duur
1 uur 25 minuten - Terrein
- Vlak
- Bewegwijzering
Rechthoekig bord met rode opdruk - Schoeisel
Modderbestendig - Eten & drinken
Op deze wandelroute voorzie je best zelf picknick. Sluit je de wandeling toch graag af met een warme hap of een drankje? Neem dan even de wagen en rij naar Brasserie Boeres in Wezemaal waar ze op en top Vlaamse keuken serveren.
Waarom is dit jouw favoriete wandeling?
[Ingrid:] Ik geniet vooral van deze route omdat je er echt de ongerepte natuur in trekt. Na regenweer moet je soms wat ploeteren in de modder op de vele onverharde paden. Heerlijk vind ik dat!
Bovendien gaat het landschap niet snel vervelen: je wandelt er langs het water, passeert een natuurgebied en doorkruist bossen, akkers en weilanden. Alles komt aan bod!
Het leuke aan het knooppuntensysteem is dat we de route altijd kunnen aanpassen aan onze goesting op het moment zelf. Afhankelijk van hoe de benen aanvoelen (of hoe laat het feestje de avond voordien heeft geduurd) breien we er graag een extra stukje aan vast (zie uitbreidingen A en B).
Op deze route kom je bovendien weinig andere wandelaars tegen. Ideaal om het hoofd leeg te maken en tot rust te komen. Ik maak eigenlijk liever niet al te veel reclame voor deze route, het moet een verborgen parel blijven (Oeps! Mislukt :p ).
Kan je een korte beschrijving van de wandeling geven?
[Ingrid:] Meteen na het vertrek aan knooppunt 108 wandel je via het bos verder de vallei van de Winge in. In het bos wordt de ondergrond snel drassig dus stevige stapschoenen of laarzen zijn hier echt geen overbodige luxe. Aan knooppunt 601 loont het de moeite om even van het pad af te wijken en links af te slaan. Na 100m zie je aan je rechterzijde de gerestaureerde Uitemmolen. Deze watermolen maakte tot 1573 deel uit van de Heerlijkheid van Rotselaar.
Terug op de wandelroute stappen we in de richting van knooppunt 129. Het wandelpad kronkelt hier langs de waterloop. Dit is voor mij het allermooiste stukje van de wandeling. Vanaf knooppunt 128 verandert het landschap en krijg je een weids uitzicht op de nabijgelegen akkers.
Volg je uitbreiding A, dan kan je nog wat langer genieten van het bos en het water.
Volg je uitbreiding B, dan word je getrakteerd op mooie vergezichten die het plattelandskarakter van de streek in de verf zetten.
Heb je een leuke anekdote die je kan delen of ken je interessante weetjes die gelinkt zijn aan de wandeling?
[Ingrid:] Ik nodigde een vriendin uit om samen deze wandeling te doen. Zij stelde enthousiast voor om haar hondje mee te nemen. Het had in die periode erg veel geregend en de wandelpaden lagen er behoorlijk modderig bij. We waren nog maar pas vertrokken of de kleine viervoeter liep zich volledig vast in de modder. Nogal sneu voor het dier maar toch ook vooral erg grappig! We hebben het arme dier de rest van de wandeling moeten dragen.
Ik heb ook nog een ‘serieuzer’ wist-je-datje over de streek: de vallei waarin deze wandeling gelegen is grenst aan enkele steile hellingen van zogenaamde Ijzerzandsteenheuvels. Deze heuvels werden miljoenen jaren geleden gevormd toen deze streek nog onder de zeespiegel gelegen was. Op de zeebodem vormden zich grote zandbanken die na het terugtrekken van het water (meer dan 5 miljoen jaar geleden) plots bloot kwamen te liggen. Door de oxidatie van het ijzer in deze zandsteenbanken ontstonden deze robuuste ijzerzandsteenheuvels. Op sommige plaatsen in het Hageland kan je nog fossielen van schelpjes waarnemen. Bijzonder, toch?! Bovendien houdt deze ijzerzandsteen in de zomer de warmte goed vast wat maakt dat deze hellingen bijzonder geschikt zijn om wijn te verbouwen.
Op welk tijdstip in het jaar is deze wandeling op z’n mooist?
[Ingrid:] Raar maar waar, tijdens de zomermaanden zal je mij hier niet zo vaak aantreffen. Het ploeteren in de modder, tussen de gevallen bladeren, is meer mijn ding. Ik ben al meermaals volledig onder de modder thuis aangekomen en word dan steevast in een rechte lijn naar de wasmand gestuurd.
Het absolute toppunt is na een sneeuwbui. Omdat er zo weinig mensen passeren langs deze route kan je als eerste je voetafdrukken in het verse sneeuwtapijt zetten. De sneeuw horen kraken onder mijn schoenen maakt me intens gelukkig!
